Μαχητική και μαζική χαρακτηρίζει σε ανακοίνωσή του το εργατικό κέντρο την πορεία που πραγματοποιήθηκε σήμερα στη Μυτιλήνη με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα να εκφράζουν την αντίθεσή τους στο εργασιακό νομοσχέδιο.
Αναλυτικά η ανακοίνωσή του Εργατικού Κέντρου Μυτιλήνης :
Με μία μαζική και μαχητική απεργιακή συγκέντρωση και πορεία, εργαζόμενοι από πολλούς κλάδους και χώρους δουλειάς, έδωσαν την πρώτη απάντηση τους στο νέο αντεργατικό έκτρωμα που κατέθεσε στη βουλή η κυβέρνηση της ΝΔ.
Οι απεργοί διατράνωσαν πως δεν πρόκειται να δεχθούν την κατάργηση του 8ωρου και τα ωράρια-λάστιχο, αλλά θα συνεχίσουν να διεκδικούν σύγχρονους όρους δουλειάς και ζωής, αυξήσεις στους μισθούς και σταθερό ωράριο που είναι σήμερα ρεαλιστικά και αναγκαία.
Από νωρίς το πρωί, μέλη της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Λέσβου και των Σωματείων, προχώρησαν σε συμβολικό αποκλεισμό της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου, αναρτώντας πανό στην είσοδο της που έγραφε «Σκλάβοι στον 21ο αιώνα δε θα γίνουμε!»
Ακολούθησε η συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Λέσβου και των Σωματείων στην πλατεία Σαπφούς όπου χαιρέτησαν, ο Βαγγέλης Χριστοδούλου, πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ και συναφών επαγγελμάτων, η Μαρία Μαδυτινού, πρόεδρος του Συλλόγου Προοδευτικών Γυναικών Μυτιλήνης, η Γιάννα Χωριανοπούλου, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του Νοσοκομείου και ο Γιώργος Αλεξίου, πρόεδρος του Νομαρχιακού Τμήματος Λέσβου της ΑΔΕΔΥ.
Την κεντρική ομιλία έκανε ο αντιπρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λέσβου και πρόεδρος της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Δημήτρης Ευσταθίου, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Είμαστε σήμερα εδώ, για να δώσουμε την πρώτη μεγάλη και μαζική απάντηση, απέναντι σε ένα νέο εγκληματικό νομοσχέδιο που έρχεται να ισοπεδώσει ότι άφησαν πίσω τα προηγούμενα[..]»
«Με το νέο νομοσχέδιο αντί να αντιμετωπιστεί, νομιμοποιείται ουσιαστικά η μαύρη εργασία, αφού πλέον αυξάνεται ο χρόνος της πολλαπλής απασχόλησης από 8 σε 13 ώρες την ημέρα, δηλαδή σε έως και 78 ώρες την εβδομάδα. Είναι τόσο κυνικοί, που το λένε και ξεκάθαρα, πως ξέρουν ότι πολλοί εργαζόμενοι αναγκάζονται να κάνουν και δεύτερη δουλειά για να τα βγάλουν πέρα και αντί να κοιτάξουν πως θα αλλάξει αυτή η κατάσταση, την κατοχυρώνουν και με νόμο. Είναι τέτοιο το θράσος τους, που βγαίνουν οι κυβερνώντες με πρώτο τον αρχιψεύτη Γεωργιάδη και λένε πως με το να έχει δύο διαφορετικούς εργοδότες, ο εργαζόμενος αυξάνει τη διαπραγματευτική του ισχύ».
«Εξίσου εγκληματική, είναι και η θεσμοθέτηση των συμβάσεων μηδενικού χρόνου. Δηλαδή, δε θα ξέρουμε ούτε τις μέρες και τις ώρες εργασίας μας και φυσικά ούτε το τι μισθό θα παίρνουμε στο τέλος του μήνα, αφού αυτά θα εξαρτώνται από τις ορέξεις της εργοδοσίας. Καταργείται στην πράξη ακόμα και η έννοια του ελεύθερου χρόνου, αφού δεν θα ξέρουμε αν και πότε θα μπορούμε να ξεκουραστούμε, να ψυχαγωγηθούμε, να περάσουμε χρόνο με την οικογένεια μας».
«Μιλάμε για μία αθλιότητα, βγαλμένη από τα πιο τρελά όνειρα των βιομηχάνων και των επιχειρηματικών ομίλων, που πλέον θα έχουν τη δυνατότητα να παίζουν τις ζωές μας κορώνα γράμματα για να διασφαλίζουν τα κέρδη τους[…] Στους ούτε 3 μήνες της νέας θητείας της, η κυβέρνηση αποδεικνύεται ταχύτατη και επιτελικά ικανότατη στο να προωθεί όλη την αντιλαϊκή της ατζέντα, όπως το σημερινό νομοσχέδιο ή τη δουλειά μέχρι τα 74 που έχει ήδη ψηφίσει. Είναι όμως επιλεκτικά ανίκανη να προστατεύσει τη ζωή και την περιουσία του λαού».
«Δεν είδαμε τέτοια πρεμούρα σε τόσο μικρό διάστημα, για να φτιαχτούν αντιπυρικά και αντιπλημμυρικά έργα, με αποτέλεσμα να θρηνούμε δεκάδες νεκρούς από φωτιές και πλημμύρες μέσα σε ένα καλοκαίρι. Δεν είδαμε την Ευρωπαϊκή Ένωση που σκορπάει δισεκατομμύρια στους επιχειρηματικούς ομίλους και προωθεί τα αντεργατικά νομοσχέδια, να δίνει έστω ένα ευρώ για τους πληγέντες από τις καταστροφές φέτος, παρά μόνο κάποια ψίχουλα που θα δοθούν από το 2024 και ανάθεμα το πού θα πάνε. Το ίδιο, δήθεν αργό κράτος, σέρνει εδώ και 4 χρόνια τη δίκη του δολοφόνου της Ερατούς που αναβλήθηκε πάλι χθες, ενώ είχε αναβληθεί και τη Δευτέρα, αλλά πρόλαβε επίσης χθες και μέσα σε λιγότερο από μία μέρα να κάνει προσφυγή, να σύρει στα δικαστήρια και να βγάλει παράνομη την απεργία των εργαζομένων στον ηλεκτρικό, στο μετρό και στην υπηρεσία πολιτικής αεροπορίας».
«Δεν μπορούν να κρύψουν ότι αυτό που φοβούνται και θα φοβούνται πάντα, είναι η δύναμη των εργαζομένων να φέρουν τα πάνω κάτω, με οργάνωση και αγώνα. Απέναντι λοιπόν στη μαυρίλα που μας παρουσιάζουν σαν κανονικότητα, η δική μας απάντηση έρχεται με αγώνα. Μέσα στην οργάνωση και τον αγώνα, βρίσκεται η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, για την υπεράσπιση του εισοδήματος μας, για δουλειά με δικαιώματα, για προστασία της υγείας και της ασφάλειας μας. Και μόνο έτσι πετυχαίνουμε νίκες, δυναμώνουμε την ελπίδα, αποδεικνύουμε πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Έτσι, οι συνάδελφοι μας από τα συνδικάτα της Αττικής και της Θεσσαλίας, έφτασαν και πρόσφεραν βοήθεια στους πλημμυροπαθείς σε σημεία που το ίδιο το κράτος, οι δήμοι και οι περιφέρειες δεν είχαν πλησιάσει. Έτσι τα σωματεία, οι φορείς και οι σύλλογοι σε όλοι την Ελλάδα, μαζί και το Εργατικό Κέντρο Λέσβου που πρώτοι οργανώσαμε την αλληλεγγύη τους και έστειλαν και συνεχίζουν να στέλνουν τόνους υλικής βοήθειας την ώρα που οι δήμοι σταμάτησαν να μαζεύουν πράγματα γιατί δεν μπορούν να τα διαχειριστούν.
Έτσι τα εργατικά κέντρα και οι φορείς αποτρέπουν καθημερινά πλειστηριασμούς και διακοπές ρεύματος σε όλη την Ελλάδα, όπως κάνει και εδώ το δικό μας εργατικό κέντρο, που πριν λίγες μέρες πάλι πάλεψε και έσωσε το σπίτι ενός συντοπίτη μας στο Μανταμάδο από τα κοράκια και τις τράπεζες. Έτσι έχουμε κερδίσει τα τελευταία χρόνια πολλές μάχες για ανακλήσεις απολύσεων, για συλλογικές συμβάσεις και αυξήσεις σε πολλούς χώρους δουλειάς. Και έτσι θα κερδίσουμε και τώρα. Αυτό το έκτρωμα, ακόμα και αν το ψηφίσουν στη βουλή, θα το απορρίψουμε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς και στον αγώνα, θα το στείλουμε στα σκουπίδια, όπως έχουμε κάνει ξανά και ξανά!
Το λέμε ξανά! Αυτοί μετράνε κέρδη και ζημιές, εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές! Είμαστε με τη ζωή και θα νικήσουμε!»
Ακολούθησε πορεία στο κέντρο της Μυτιλήνης, με συνθήματα όπως «Εργάτη πολέμα, το 8ωρο κερδήθηκε με αγώνες και αίμα» και «Μετά τα 70 σε θέλουν στη δουλειά να ζεις και να πεθαίνεις για τα αφεντικά!» να δονούν την ατμόσφαιρα.
