Ο Αλέκος Φασιανός, ο διάσημος αυτός ζωγράφος με τα ιδιαίτερα, ξεχωριστά και εμβληματικά του έργα, άφησε χθες την τελευταία του πνοή σε ηλικία 87 ετών στο σπίτι του, έχοντας στο πλευρό του τη σύζυγό του Μαρίζα και τα δύο τους παιδιά. Τα τελευταία χρόνια ο Αλέκος Φασιανός αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας. Τον τελευταίο καιρό μάλιστα, μετά κι από την απώλεια του αδελφού του, ήταν βαρύθυμος, σπάνια έβγαινε κι απέφευγε τις συναναστροφές ακόμη και στο σπίτι του.
Ο Αλέκος Φασιανός θαύμαζε και ξεχώριζε ιδιαίτερα δύο ζωγράφους, τον Τσαρούχη και τον Θεόφιλο. Σε κάθε του συνέντευξη δε δίσταζε να αναφερθεί σε αυτούς. Τον Ιούνιο του 1998, σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στα Νέα και στη δημοσιογράφο Σταφυλά Λεονί είχε πει συγκεκριμένα:
” …Οι δύο αυτοί ζωγράφοι είναι πολύ μεγάλοι «γιατί η τέχνη τους είναι μια αποκάλυψη, δεν είναι μίμηση, δεν φέρνει φαινόμενα απέξω». Και γιατί «βγαίνει ένας φουστανελάς ξυπόλητος, με μια φουστανέλα λερή, όπως μου ‘λεγε μια γρια στη Μυτιλήνη, και μας δίνει την ανάπλαση της ελληνικής τέχνης και μας βγάζει από τη σκοτεινή περίοδο και τον βούρκο που ήμασταν χωμένοι μέσα και δεν βλέπαμε τίποτα και καθάρισε διαμιάς ο ορίζοντας». Και γιατί «μέσα από τη ζωγραφική του Θεόφιλου και του Τσαρούχη ανακαλύψαμε την
πραγματική έννοια της τέχνης».
Ο Αλέκος Φασιανός γεννήθηκε στην περιοχή της Πλάκας στην Αθήνα. Σπούδασε βιολί στο Ωδείο Αθηνών και ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών το διάστημα 1956-1960 στο εργαστήριο του Γιάννη Μόραλη. Μελέτησε την αρχαία ελληνική αγγειογραφία και τη Βυζαντινή εικονογραφία. Παρακολούθησε μαθήματα λιθογραφίας στην École des beaux-arts του Παρισιού, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης (1962-1964), κοντά στους Clairin και Dayez. Το 1966 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, ενώ από το 1974 ζει και εργάζεται στο Παρίσι και την Αθήνα. Από το 1959, χρονιά της πρώτης ατομικής του παρουσίασης στην Αθήνα, έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από εβδομήντα ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Παρίσι, Μόναχο, Τόκυο, Αμβούργο, Ζυρίχη, Μιλάνο, Βηρυτό, Στοκχόλμη, Λονδίνο και αλλού. Συμμετείχε επανειλημμένα σε ομαδικές εκθέσεις και γνωστές διεθνείς διοργανώσεις ανά την υφήλιο. Ο Φασιανός ασχολήθηκε επίσης με τη χαρακτική, το σχεδιασμό αφισών, καθώς και τη σκηνογραφία, συνεργαζόμενος κυρίως με το Εθνικό Θέατρο (Αμερική του Κάφκα σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού, 1975, Ελένη του Ευριπίδη, 1976, Όρνιθες του Αριστοφάνη, 1978 κ.ά.). Ανέλαβε την εικονογράφηση αρκετών βιβλίων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, γνωστών ποιητών και συγγραφέων. Έχει επίσης εκδώσει και δικά του κείμενα, πεζά και ποιητικά. Για το σύνολο της δουλειάς του έχουν γυριστεί τέσσερις ταινίες για την ελληνική και τη γαλλική τηλεόραση, ενώ κυκλοφορούν μονογραφίες που αναφέρονται στην εικαστική παραγωγή του.
Η ημερομηνία της κηδείας του δεν έχει γίνει ακόμα γνωστή.
