Σάλτσα Πίτσας: η πίτσα δεν ζητάει πολλά-πολλά. Μια αφράτη ζύμη, μια νόστιμη και μυρωδάτη σάλτσα ντομάτας και φυσικά αρκετή μοτσαρέλα για topping -στο topping φυσικά αυτοσχεδιάζετε ανάλογα και με τα υλικά που υπάρχουν στο ψυγείο σας. Ό,τι κι αν επιλέξετε να προσθέσετε πάντως, θα πρέπει να δώσετε ιδιαίτερη βαρύτητα στην σάλτσα. Αυτή που θα έχει την αυθεντική ιταλική γεύση και ωραίο σώμα, ώστε να είναι ο τέλειος σύνδεσμος μεταξύ ζύμης και μοτσαρέλας. Αποκλείστε την εύκολη λύση της κέτσαπ και διαθέστε λίγα λεπτά από το χρόνο σας για να φτιάξετε αυτή την πεντανόστιμη και πανεύκολη συνταγή.

Πίτσα ή Pinsa: Όταν πρόκειται για πίτσα, ο καθένας έχει τη δική του αγαπημένη. Έτσι, συμβαίνει συνήθως με το comfort food. Ακόμα όμως κι αν δεν θέλεις να αλλάξεις τα πιστεύω σου γύρω από το θέμα, είναι καλό να διευρύνεις τις γνώσεις σου. Ίσως έχεις ακούσει για τη pinsa (μπορεί να την έχεις δει γραμμένη και σε κάποιο κατάλογο) αλλά πιθανότατα να μην έχεις δώσει τη δέουσα προσοχή.
Η pinsa romana moderna, λοιπόν, μοιάζει αρκετά με την πίτσα που έχουμε συνηθίσει, καθώς είναι ζύμη με σάλτσα και τυρί και περιλαμβάνει όλα αυτά τα γνωστά toppinngs. Παρόλα αυτά, έχει κάποιες διαφορές από την πίτσα. Η πρώτη και πιο βασική είναι ότι πιέζεται προς τα κάτω με τα δάχτυλα (προκύπτει από το ρήμα pinsere) αντί να ξετυλίγεται, επομένως δεν είναι τέλεια στρογγυλή και μπορεί να περιλαμβάνει και κάποια μικρά εξογκώματα. Είναι ρουστίκ.
Για πολλούς βέβαια, η pinsa δεν είναι κάποια νέα ανακάλυψη. Είναι ένας παραδοσιακός τρόπος παρασκευής πίτσας που έρχεται από τη Ρώμη, αλλά έχει αρχίσει και γίνεται ολοένα πιο δημοφιλής. Οι ρίζες της φτάνουν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, κάτι τόσο νόστιμο που οι αρχαίοι ιερείς το πρόσφεραν στους θεούς. Ο ποιητής Βιργίλιος στην Αινειάδα του έγραψε ότι οι χωρικοί στη ρωμαϊκή ύπαιθρο ζύμωναν δημητριακά, αλάτι και βότανα για να φτιάξουν ένα «χαμηλό και οβάλ κέικ» μαγειρεμένο σε αναμμένα κάρβουνα.
Αν η pinsa romana βασιζόταν στα δημητριακά της Αρχαίας Ρώμης, θα περιείχε κριθάρι, κεχρί, σπελτ, ίσως και σιμιγδάλι. Οι ειδικοί της pinsa έχουν τα δικά τους μείγματα, αλλά συνήθως φτιάχνεται με αλεύρι ρυζιού, σόγιας και σιταριού αντί για αλεύρι 00, το οποίο χρησιμοποιείται συνήθως για την παρασκευή πίτσας και ζυμαρικών.
Μάλιστα, αυτός ο διαφορετικός συνδυασμός αλεύρων μπορεί να διευκολύνει την πέψη για πολλούς ανθρώπους. Χρειάζεται επίσης λίγο περισσότερο χρόνο για να φουσκώσει και να ψηθεί, αλλά όλη αυτή η δουλειά έχει ως αποτέλεσμα μια πολύ πιο ελαφριά και αφράτη ζύμη, την οποία πολλοί έχουν λατρέψει. Είναι κάπως τραγανή και αφράτη ταυτόχρονα.
Η βασική τους διαφορά είναι στη ζύμη, η οποία, στην περίπτωση της Pinsa, παρασκευάζεται με 100% φυτικά και φυσικά συστατικά, χρησιμοποιώντας αλεύρι σόγιας, ρυζιού και σιταριού και χωρίς λίπος πέρα από αυτό του λαδιού (εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο) μικρή περιεκτικότητα σε αλάτι, ελάχιστη μαγιά στο κιλό αλεύρι, μεγάλη ποσότητα νερού (από 80% έως 90 %)

Υλικά:
500 gr.Τομάτα περαστή
2 κ.γ. Ζάχαρη
1 ½ κ.γ. Ρίγανη
1 κ.γ. Σκόρδο Σκόνη
1 κ.γ. Αλάτι
50 ml. Ελαιόλαδο
Λίγο Πιπέρι

Παρασκευή:
Μπορείτε να δείτε το βίντεο για την παρασκευή της συνταγής Σάλτσα Πίτσας Σπέσιαλ
στο κανάλι  #πVideoStudio