Στον δημοσιογράφο Στρατή Μπαλάσκα απονεμήθηκε χθες σε ειδική τελετή στο αίθριο του Ζάππειου Μεγάρου στην Αθήνα, ένα από τα βραβεία του Κοινωφελούς Ιδρύματος Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου Β. Μπότση, γνωστά ευρύτερα σαν «δημοσιογραφικά βραβεία Μπότση». Στον κ. Μπαλάσκα απονεμήθηκε ειδικό βραβείο περιφερειακού ρεπορτάζ μετά από ομόφωνη εισήγηση της γνωμοδοτικής επιτροπής, από το Διοικητικό Συμβούλιο του Κοινωφελούς Ιδρύματος Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου Β. Μπότση.
Ο Στρατής Μπαλάσκας σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναφέρει: «Ο δημοσιογράφος δεν ασκεί το επάγγελμα του με σκοπό τα βραβεία. Ούτε φυσικά αρκείται σε αυτά. Το μεγάλο βραβείο του δημοσιογράφου κάθε μέρα είναι η αίσθηση της συμβολής του στην αποκάλυψη της αλήθειας με ένα χτύπημα στην πλάτη από τον άγνωστο συμπατριώτη σου που στο δρόμο σου λέει «σε διάβασα. Έτσι είναι. Επιτέλους κάποιος βρέθηκε να τα πει». Κι είναι ακόμα πιο μεγάλο αυτό το βραβείο όταν έχει να κάνει με τη συμβολή σου στην αποκάλυψη της αδικίας, με την αίσθηση σου ότι ακόμα μια φορά βρέθηκες με τη σωστή πλευρά κι ας ήταν πολύ μοναχική η πορεία σου ως εκεί. Έτσι κι αλλιώς τους δύσκολους δρόμους δε τους διαβαίνουν πολλοί. Κι ακόμα λιγότεροι τους ανοίγουν.
Το σημερινό ειδικό βραβείο περιφερειακού ρεπορτάζ που μου απονεμήθηκε μετά από ομόφωνη εισήγηση της γνωμοδοτικής επιτροπής, από το Διοικητικό Συμβούλιο του Κοινωφελούς Ιδρύματος Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου Β. Μπότση, όπως είναι φυσικό μου προκάλεσε χαρά. Κι ένιωσα ιδιαίτερη τιμή γιατί σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης «συνέβαλλα στην ανάδειξη και προαγωγή θεμάτων της Περιφέρειας και ειδικά θεμάτων της περιοχής του βορειοανατολικού Αιγαίου». Ένιωσα ότι κάποιοι στας δυσμάς του επαγγελματικού μου βίου, κοντά 40 χρόνια μετά από τα πρώτα μου δημοσιογραφικά σκιρτήματα εν μέσω ονείρων συμβολής στην αλλαγή του κόσμου, ήρθαν και μου είπαν κάτι που έλεγα ότι το ήξερα. «Κάτι λες πως έκανες καλά αλλά τώρα σου το αναγνώρισαν κιόλας Στρατή» σκέφτηκα όταν έμαθα την απόφαση της βράβευσης μου.
Θέλω το λοιπόν να πω σε όλους τους συναδέλφους στην Περιφέρεια, σε όλους στα αλήθεια όσοι κονταροχτυπιούνται με την εξαφάνιση της γοητείας του δημοσιογράφου που είναι κάτι σαν τον γραφικό ιππότη των παραμυθιών που κυνηγά το δράκο και μερικές φορές στο μαξιλάρι του νιώθει Σάντσο Πάντσο αλλά χωρίς Δον Κιχώτη, πως πρέπει να είναι περήφανοι. Ένα από τα σημερινά μεγάλα βραβεία του ιδρύματος Μπότση, αυτή η υπέρτατη τιμή για ένα δημοσιογράφο, σε αυτή τη χώρα απονεμήθηκε σε έναν από εσάς, σε ένας σαν και εσάς. Το βραβείο το παρέλαβα σήμερα με το νου σε όλους σας, είτε σας ξέρω από το πεδίο της δημοσιογραφικής μάχης είτε δεν σας ξέρω. Σας αναγνωρίζω όμως.
Συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που πρέπει.
Συνεχίζουμε να έχουμε στο νου το στίχο του ποιητή
«Πάντα στον νου σου να ’χεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.
Καλύτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη».
Ευχαριστώ τους πανεπιστημιακούς που πρότειναν τη σημερινή απονομή σε εμένα, του βραβείου Μπότση. Την ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Πατρών Αγγελική Ράλλη. Τον καθηγητή του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργο Πλειό. Και την αναπληρώτρια καθηγήτρια του τμήματος Δημοσιογραφίας και Επικοινωνίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Ιωάννα Κωσταρέλλα. Τη Γνωμοδοτική Επιτροπή που αποδέχτηκε ομόφωνα την πρόταση τους. Και το Διοικητικό Συμβούλιο που αποφάσισε. Ευχαριστώ φίλους και συναδέλφους από τη Διοίκηση της ΕΣΗΕΠΗΝ και του ΤΕΑΣ που παραβρέθηκαν σήμερα στην απονομή.
Από την Ιθάκη μου λοιπόν πλέον. Δεν ξέρω αν άλλαξα τον κόσμο με τη δημοσιογραφία όπως ονειρευόμουν πριν 40 χρόνια. Κέρδισα όμως πολλά στο δρόμο. Κι νιώθω πως συνέβαλα στο να γίνει ο κόσμος λίγο καλύτερος απ’ ότι τον γνώρισα…».
