Η όλη συζήτηση που αναπτύσσεται για το ζήτημα της διαχείρισης των αποβλήτων θα μπορούσε να αποτελεί ένα υποδειγματικό μάθημα κυκλικής οικονομίας, όχι όμως για την ανακύκλωση», αλλά «για το πώς τα σκουπίδια μετατρέπονται σε χρυσάφι». Αυτό επισήμανε ξεκινώντας την ομιλία της η Μαρία Κομνηνάκα, βουλευτής του ΚΚΕ μιλώντας στο νομοσχέδιο του υπ. Περιβάλλοντος – Ενέργειας, στην Ολομέλεια της Βουλής.  Η βουλευτής Λέσβου αναφέρθηκε στις συγχωνεύσεις δημοτικών εταιρειών διαχείρισης αποβλήτων σε επίπεδο περιφέρειας και ειδικότερα στο παράδειγμα της δημιουργίας ενός «υδροκέφαλου ΦΟΣΔΑ που θα διαχειρίζεται τα απόβλητα 10 νησιών».

«Διαγκωνίζεστε για την αριστεία και η σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, και οι προηγούμενες, βέβαια, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, που εφάρμοσαν κατά γράμμα και όλοι οι άλλοι που υπερασπίζονται αυτές τις κατευθύνσεις για τη χρυσοφόρα αγορά στα απορρίμματα και όχι μόνο, για την οποία σφάζονται οι διάφοροι επιχειρηματικοί κολοσσοί», επισήμανε.

Αναφέρθηκε στις συγχωνεύσεις των δημοτικών εταιρειών διαχείρισης αποβλήτων σε επίπεδο περιφερειών, «που εκ των πραγμάτων διευκολύνουν τη συγκέντρωση της πίτας για να μπορεί αυτή να μοιράζεται σε μεγαλύτερα κομμάτια στους ομίλους που περιμένουν για τη μοιρασιά», φέρνοντας ως παράδειγμα τη δημιουργία ενός υδροκέφαλου ΦΟΔΣΑ στο Βόρειο Αιγαίο που θα διαχειρίζεται από κοινού τα απόβλητα 10 νησιών.

Κατήγγειλε ότι η εμπειρία για τον τρόπο που αυτές ήδη λειτουργούν είναι διδακτική και αποκαλυπτική για το τι πρόκειται να να ακολουθήσει. Πρόκειται για εταιρείες που λειτουργούν χωρίς μόνιμο προσωπικό, χωρίς τεχνικές υπηρεσίες, απασχολούν εργαζόμενους με ολιγόμηνες συμβάσεις, με τα απαράδεκτα μπλοκάκια, με συμβάσεις έργου που αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους ως εργολάβους, χωρίς κανένα δικαίωμα, που τους καθιστούν έρμαια στους εκβιασμούς των εργοδοτών και την ανασφάλεια.

Την ίδια ώρα, κατήγγειλε ότι με πρόσχημα το αυξημένο κόστος της διαχείρισης των αποβλήτων, αυξάνονται τα δημοτικά τέλη, όπως έγινε χθες στο δημοτικό συμβούλιο της Λήμνου, τονίζοντας ότι «η εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση αυτών των υπηρεσιών πάει πακέτο με τη φορομπηξία του λαού».

Η Μ. Κομνηνάκα στηλίτευσε την υποκρισία και την περιβαλλοντική «ευαισθησία» των άλλων κομμάτων που συμφωνούν με την εφαρμοζόμενη πολιτική, καθώς στηρίζουν τη στρατηγική της ΕΕ για την «πράσινη μετάβαση», την παραπέρα εμπορευματοποίηση της διαχείρισης των σκουπιδιών, της ανακύκλωσης, των νερών και ό,τι άλλο χρειαστεί βεβαίως για να αυγατίζουν οι κερδοφόρες μπίζνες.

Καταλήγοντας, τόνισε ότι «μόνο σε σύγκρουση με αυτές τις στρατηγικές και τη λογική της εμπορευματοποίησης των πάντων μπορεί η διαχείριση των απορριμμάτων να γίνεται με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες, με σεβασμό στο περιβάλλον, στην υγεία του λαού στους φυσικούς πόρους και στο λαϊκό εισόδημα, που θέτει στο επίκεντρο η πρόταση του ΚΚΕ».