Ζωγραφική έκθεση της Μαρίας Γιαννίκου: “Ψίθυροι μιας Εποχής” στη Στέγη Τεχνών Σ. Τρύφων

Ζωγραφική έκθεση της Μαρίας Γιαννίκου: “Ψίθυροι μιας Εποχής” στη Στέγη Τεχνών Σ. Τρύφων

Η Στέγη Τεχνών Σ. Τρύφων στο λιμάνι του Μολύβου φιλοξενεί από τις 3 έως τις 18 Αυγούστου 2024 την αναδρομική ζωγραφική έκθεση της Μαρίας Γιαννίκου, με τίτλο “Whispers of an Era” (Ψίθυροι μιας Εποχής). Η έκθεση, που χαρακτηρίζεται από την ιστορικό της αρχιτεκτονικής Δρ. Μυρσίνη Μαμωλή ως μανιφέστο σύγχρονου υπερρεαλισμού, θα είναι ανοιχτή καθημερινά από τις 11:00 έως τις 14:00 και από τις 19:00 έως τις 22:00. Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 3 Αυγούστου 2024 στις 20:00. Η έκθεση περιλαμβάνει έργα που αναδεικνύουν την προσωπική έρευνα και θεματολογία της καλλιτέχνιδας από το παρελθόν έως το παρόν.

Οι πίνακες της Γιαννίκου αποτυπώνουν μια μετάβαση από τα αστικά τοπία των ψηλών ευρωπαϊκών πολυκατοικιών σε κτίρια κλασικού στυλ των αρχών του 20ου αιώνα, όπως ο Union Station και η Wage Earners Savings Bank στη Σαβάνα. Με επαναλαμβανόμενα εικονογραφικά χαρακτηριστικά, όπως το ρολόι και η πυξίδα, οι πίνακες της αναφέρονται στην αίσθηση του προσανατολισμού στο χώρο και το χρόνο και εκφράζουν τους φόβους, τα όνειρα και τις ελπίδες του ανθρώπου για το άγνωστο.

[…] Τα αστικά τοπία στους πίνακες της ζωγράφου μετατίθενται από τις ψηλές Ευρωπαϊκές πολυκατοικίες στα χαμηλότερα, κλασικού στυλ κτίρια, όπως ο Union Station, των αρχών του 20ου αιώνα και η Wage Earners Savings Bank στην κυρίως Άφρο-αμερικάνικη περιοχή της Σαβάνα. Το ρολόι και η πυξίδα επαναλαμβάνονται ως εικονογραφικά χαρακτηριστικά και αναφέρονται στην αίσθηση προσανατολισμού στο χώρο και στο χρόνο – ή στην απουσία αυτής – στο ταξίδι του ανθρώπου. Παράλληλα, ενσαρκώνουν τους φόβους, αλλά και τα όνειρα και τις ελπίδες του για το άγνωστο, πέρα από εκεί όπου κινείται άνετα.

Στην πραγματικότητα του συστημικού φυλετικού διαχωρισμού και της καταπίεσης στην εποχή του Τζιμ Κρόου που κατέκλυσε τον Αμερικανικό νότο, φυτά, λουλούδια και ανθρώπινα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά απολήγουν σε καμπύλες γραμμές. Θυμίζουν ρίζες που αντιστέκονται σε όποια αλλαγή και που παγιδεύουν τον άνθρωπο στο κατεστημένο, ενώ αυτός παραμένει μάρτυρας της πραγματικότητάς του, χωρίς να έχει τη δύναμη να αντισταθεί.

Η δουλειά της Μαρίας Γιαννίκου μέσα από αυτό το υπερφυσικό ταξίδι κατασκευής και ανακατασκευής των αναμνήσεων που τη χαρακτήρισαν σαν παιδί, μεταμορφώνεται σε ένα μανιφέστο σύγχρονου υπερρεαλισμού.

Για περισσότερες πληροφορίες, οι επισκέπτες μπορούν να επικοινωνούν με τη Στέγη Τεχνών Σ. Τρύφων.

 

 

To top