Διαμαρτυρίες από τη «Θέσις» για τη μη παραχώρηση του Δημοτικού θεάτρου

Διαμαρτυρίες από τη «Θέσις» για τη μη παραχώρηση του Δημοτικού θεάτρου

Έντονα είναι τα παράπονα της Ένωσης Θεατρικών Πολιτιστικών Σωματείων “Θέσις” για τη μη παραχώρηση του Δημοτικού Θέατρου Μυτιλήνης από την Αντιδημαρχία Πολιτισμού για την παρουσίαση εκδήλωσης που είχε προγραμματισθεί ανήμερα της παγκόσμιας ημέρας θεάτρου. Όπως καταγγέλλουν, λόγω ωραρίου του προσωπικού υπάρχει μεγάλη πίεση για τη διοργάνωση εκδηλώσεων μετά τις 9 το βράδυ. Τονίζει δε ότι ήταν η πρώτη φορά από το 2011 που δεν παρουσιάσθηκε εκδήλωση για την Παγκόσμια ημέρα θεάτρου στο Δημοτικό θέατρο.

Η Ένωση Θεατρικών Πολιτιστικών Σωματείων Λέσβου “ΘΕΣΙΣ”, με 12 ομάδες μέλη, εκπροσωπεί γύρω στους 400 ερασιτέχνες ηθοποιούς από κάθε γωνιά του νησιού μας.
Το Δ.Σ. της Ένωσης θέλει να εκφράσει την θλίψη και αγανάκτησή του για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται η Αντιδημαρχία Πολιτισμού του Δήμου Μυτιλήνης το Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης, το βασικό χώρο πολιτισμού του τόπου μας.
Η συγκεκριμένη Αντιδημαρχία με το που ανέλαβε τη διοίκηση βρέθηκε αντιμέτωπη με την πανδημία, γεγονός που κράτησε για περίπου δύο χρόνια κλειστή την αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου. Από τότε που επιτράπηκε η είσοδος στο κοινό, οι ερασιτεχνικές ομάδες της Μυτιλήνης αντιμετωπίζουμε μια απαράδεκτη συμπεριφορά, για πρώτη φορά στα χρονικά.
Το προσωπικό του χώρου, σύμφωνα με την διοίκηση, δεν είναι υποχρεωμένο να διατηρεί το Δημοτικό Θέατρο ανοιχτό για πρόβες μετά τις 9 το βράδυ και για παραστάσεις μετά τις 11μ.μ.. Κατά συνέπεια, οι ερασιτεχνικές ομάδες υποχρεούνται να χαμηλώσουν το ποιοτικό επίπεδο των παραστάσεων κάνοντας βιαστικά στησίματα σκηνικών και γρήγορες πρόβες προκειμένου να φέρουν ένα τουλάχιστον αξιοπρεπές αποτέλεσμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόκειται για ερασιτέχνες, για ανθρώπους που κάνουν θέατρο και ασχολούνται με τον πολιτισμό αφιλοκερδώς και με όλο τους το είναι, αφήνοντας στην άκρη τον ελεύθερο χρόνο που τους απομένει, ιδίως τις ημέρες των προβών και των παραστάσεων.
Στον αντίποδα, μια διοίκηση Δημοτικού Θεάτρου η οποία ακυρώνει παράσταση του Θεατρικού Εργαστηρίου του ίδιου του Δήμου Μυτιλήνης, μια βδομάδα πριν την προβλεπόμενη ημερομηνία προκειμένου να φέρει επαγγελματική εκδήλωση από την Αθήνα και ένα προσωπικό που πιέζει τους πολίτες που έρχονται να απολαύσουν μια παράσταση να αποχωρήσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα «για να πάνε σπίτια τους».
Όσον αφορά την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, η ΘΕΣΙΣ την γιορτάζει, ακόμα και πριν την επίσημη ίδρυσή της, κάθε χρόνο από το 2011 στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης ενώνοντας τις ομάδες του νησιού. Φέτος βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τη διοίκηση η οποία δεν επέτρεπε τη χρήση του θεάτρου τις αναγκαίες μέρες και ώρες. Στόχος ήταν η μεταφορά της διαδραστικής παράστασης «λαβωμένη Γη» της ντόπιας συγγραφέως Αλεξάνδρας Ψαραδέλλη, που παρουσιάστηκε στην οικία Κουρτζή τον περασμένο Δεκέμβρη. Μιας και στην αρχική παρουσίαση, λόγω των συνθηκών ήταν αδύνατον να την παρακολουθήσει μεγάλο πλήθος θεατών, με τη μεταφορά στο Δημοτικό Θέατρο, με τη χρήση της περιστρεφόμενης σκηνής, των εξωστών και άλλων μέσων, πιστεύουμε ότι θα καταφέρναμε να περάσουμε την αίσθηση και το συναίσθημα της αρχικής παράστασης, σε περισσότερους θεατές.
Το σχέδιο ήταν μεγαλεπήβολο και απαιτούσε συντονισμό 40 καλλιτεχνών από τα απομακρυσμένα μέρη της Λέσβου, όπως Μήθυμνα, Πέτρα και Άγρα, αλλά και των πιο κοντινών από Αγιάσο και από τις ομάδες της Μυτιλήνης, την ομάδα χορού αλλά και τους μουσικούς. Ιδανική μέρα για τις πρόβες ήταν η 25η Μαρτίου, ημέρα που δεν εργάζονται οι περισσότεροι και θα ήταν εφικτή η συνολική πρόβα.
Η Αντιδημαρχία μας αρνήθηκε τη χρήση του Θεάτρου τη συγκεκριμένη μέρα, αρχικά με την ψευδή πρόφαση άλλης εκδήλωσης, και τελικά, με την δικαιολογία ότι το προσωπικό δεν μπορεί να δουλέψει μέρα Εθνικής Εορτής. Αντ’ αυτού μας προσέφερε είτε τρεις ώρες το πρωί ή τρεις το απόγευμα της Κυριακής 26 Μαρτίου, χρόνος ελάχιστος.
Η έλλειψη του απαραίτητου χρόνου για την προετοιμασία μας οδήγησε σε έναν ιδιαίτερο εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου, με την προβολή της βιντεοσκόπησης της προαναφερθείσας παράστασης στο Δημοτικό Θέατρο Καλλονής και στο θέατρο του Φ.Ο.Μ. στη Μυτιλήνη, τους οποίους ευχαριστούμε από καρδιάς για την παραχώρηση των αιθουσών. Ήταν μια λύση έκτακτης ανάγκης μιας και οι ηθοποιοί στερηθήκαμε το δικαίωμα να κάνουμε αυτό για το οποίο κοπιάζουμε: να παίξουμε θέατρο.
Θεωρούμε απαραίτητη την αναδιοργάνωση της Διοίκησης του Δημοτικού Θεάτρου και έχουμε καταθέσει τις προτάσεις μας στον Δήμαρχο Μυτιλήνης ώστε να λειτουργεί ως οφείλει. Ως Θέατρο».

 

To top