Έφυγε από τη ζωή η λαογράφος Μαρία Αναγνωστοπούλου

Έφυγε από τη ζωή η λαογράφος Μαρία Αναγνωστοπούλου

Κηδεύτηκε την Πέμπτη στο Ναό της Αγίας Τριάδας στο Συνοικισμό  η λαογράφος, ερευνήτρια και συγγραφέας  Μαρία Αναγνωστοπούλου,  η οποία έφυγε από τη ζωή την Τρίτη σε ηλικία 100 ετών (1923 -2023)  αφήνοντας πίσω της ένα σπουδαίο έργο με μελέτες, βιβλία, καταγραφές για την πλούσια παράδοση της Λέσβου.

Μερικά από τα βιβλία της είναι: «Τα υφαντά της Λέσβου», «Η Λεσβιακή Γυναικεία Φορεσιά. 18ος – 19ος αιώνας», «Η Γυναίκα της Λέσβου στα χρόνια της Οθωμανοκρατίας», «Η κεντητική στη Λέσβο. 18ος – 19ος αιώνας», “Λεσβιακοί Ιδιωματισμοί. Χαρακτηρισμοί – ξομπλιάσματα ανδρών και γυναικών και στα δύο λογοτεχνικά της βιβλία”, «Απάνω Σκάλα η Μυτιληνιά. Η γειτονιά του ονείρου» και «Μπορώ ακόμη και ονειρεύομαι».

Η Ομοσπονδία Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής (ΟΛΣΑ) γράφει για την Μαρία Αναγνωστοπούλου: 

Συμπληρώνοντας σχεδόν ένα αιώνα ζωής (1923-2023), η Μαρία Αναγνωστοπούλου, λαογράφος, ερευνήτρια και συγγραφέας άφησε ένα σπουδαίο ερευνητικό και συγγραφικό έργο που επικεντρώνεται ιδιαίτερα στη θέση της γυναίκας της Λέσβου στην οικογένεια και την κοινωνία των χρόνων της Οθωμανικής κατοχής του νησιού.
Η Μαρία Αναγνωστοπούλου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από Μικρασιάτες γονείς, μεγάλωσε και έζησε στη Μυτιλήνη και στην Αθήνα. Ως καθηγήτρια της αγγλικής εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση για 20 χρόνια και διέκοψε για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη λεσβιακή λαογραφία. Εργασίες της δημοσιεύτηκαν σε περιοδικές εκδόσεις της Μυτιλήνης και της Αθήνας. Πολλές κυκλοφόρησαν ως ανάτυπα.
Τα βιβλία της “Τα υφαντά της Λέσβου”, 1990, “Η Λεσβιακή γυναικεία φορεσιά 18ος-19ος αι.”, 1996, “Η γυναίκα της Λέσβου στα χρόνια της Οθωμανοκρατίας – ιστορικά και λαογραφικά ανάλεκτα”, 1998, εκδόθηκαν από το Δήμο Μυτιλήνης. “Η κεντητική στη Λέσβο 18ος-20ος αι.” αποτελεί έκδοση του Υπουργείου Αιγαίου.
Επίσης δικά της βιβλία είναι
“Η παραδοσιακή γυναικεία φορεσιά του Πλωμαρίου”, [Μυτιλήνη] 1986 (Ανάτυπο).
“Ο Κνας στη Λέσβο”, Θ. Πλατσής, Αθήνα 1991.
“Η προσφυγογειτονιά μου. Δικαστήρια – Γενί Τζαμί”, Ν. Χριστόπουλος, Μυτιλήνη 1995 (Ανάτυπο)
“Απάνω Σκάλα η Μυτιληνιά. Η γειτονιά του ονείρου” 2006
“Μπορώ ακόμη και ονειρεύομαι” 2009
“Όψεις Θεάτρου στη Λέσβο: Λαϊκά Δρώμενα και Θεατρικές Παραστάσεις στην Αγία Παρασκευή (1864-2010)” 2010 έκδοση του τότε Δήμου Αγίας Παρασκευής Λέσβου
“Λεσβιακοί Ιδιωματισμοί. Χαρακτηρισμοί – ξομπλιάσματα ανδρών και γυναικών” 2013
Τον περασμένο Ιούλιο πραγματοποιήθηκε τιμητική εκδήλωση για την πνευματική της δημιουργία στο πλαίσιο της 2ης έκθεσης βιβλίου του Δήμου Μυτιλήνης με την παρουσία του βιβλίου της «Μπορώ ακόμη και ονειρεύομαι».
Σε αυτό το βιβλίο περιγράφεται η ιστορία της Αντιγόνης μιας Μικρασιάτισσας μέσα στις μυριάδες των ανθρώπων της γενιάς των αρχών του 20ου αιώνα, και της κατοπινής, που πλήρωσαν το κόστος μιας παράλογης περιπέτειας της Ιστορίας μας. Είναι η ιστορία μιας γυναίκας, μιας μάνας, της οποίας η ζωή περιπλέχτηκε, ζυμώθηκε, ξοδεύτηκε μέσα στη δίνη των γεγονότων που πλήγωσαν τον Ελληνισμό. Η ίδια ωστόσο λέγει: «Έμαθα ν’ αγαπώ τη ζωή, ν’ απολαμβάνω τις καλές στιγμές, να δέχομαι τις θολές, τις μαύρες, όλα κομμάτια από σένα, δεν αρνιέμαι τίποτα. Εκτιμούσα κάθε εύνοια της τύχης, ήταν αντίβαρο σαν έρχονταν οι αναποδιές. Έτσι κατάφερνα να συμφιλιώνομαι με τις επώδυνες συγκρούσεις, έτσι δεν έχασα το κουράγιο να ονειρεύομαι και να ελπίζω».
Αυτή η Αντιγόνη, ήταν η Μαρία Αναγνωστοπούλου…
Καλό της ταξίδι….
ΟΛΣΑ
Μπορεί να είναι ασπρόμαυρη εικόνα 1 άτομο και στέκεται

 

To top