Κατέκτησε τον τίτλο της πρώτης Ελληνίδας MasterChef και μαζί και τις καρδιές μας  ως το κορίτσι της διπλανής πόρτας, που έκανε το όνειρό του πραγματικότητα. Αρχές Αυγούστου η Μαργαρίτα Νικολαϊδη  επέστρεψε νικήτρια στη Λέσβο και μαγείρεψε ως  τιμώμενο πρόσωπο στη «Γιορτή της Σαρδέλας» με παραδοσιακά προϊόντα του τόπου μας.

Τη συναντήσαμε στο γραφικό λιμανάκι της Σκάλας Καλλονής όπου μας υποδέχτηκε με ένα πλατύ  χαμόγελο   και  την αφοπλιστική  απλότητα που τη διακρίνει.

Συνέντευξη: Μαρία Λημναίου

 

– Τι θυμάσαι  από τη γιορτή της σαρδέλας  στα παιδικά σου χρόνια όταν βρισκόσουν στο χωριό; Ποια ήταν τα όνειρά σου τότε;

«Οι πιο έντονες αναμνήσεις που έχω από τα παιδικά μου χρόνια είναι από την γιορτή της σαρδέλας μιας και ήταν το πανηγύρι του χωριού μας, περνούσα πάντα πολύ όμορφα. Όσον αφορά τα όνειρα που έκανα τότε αν και ήμουν πολύ μικρή, σίγουρα ήθελα να κάνω κάτι σπουδαίο στη ζωή μου. Να πετύχω!¨

 

– Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με την μαγειρική; Ποιος σου έμαθε να μαγειρεύεις ;

«Δεν θυμάμαι! Παιδί θα ήμουν όταν ξεκίνησα να παίζω με τ ’αλεύρια, τ ’αυγά και τα γάλατα.

Ξεκίνησα να φτιάχνω κυρίως κρέπες και κέικ τα οποία όμως δεν τρωγόντουσαν ,αλλά εμένα μου άρεσε να πειραματίζομαι.

Η μητέρα μου μαγείρευε – όπως οι περισσότερες μητέρες-γιατί έπρεπε κάτι να φάμε στο σπίτι. Αλλά έφτιαχνε απλά καθημερινά πράγματα για να φάμε οπότε δεν νομίζω να πήρα το ταλέντο μου από εκείνη Μόνη μου νομίζω, είναι έμφυτο».

 

– Πότε ένιωσες ότι είχες το ταλέντο;

 «(γέλια)Ακόμα και τώρα που μιλάμε δεν το έχω καταλάβει εντελώς. Ενώ γνωρίζω ότι μαγειρεύω νόστιμα φαγητά και κάνω τους ανθρώπους που δοκιμάζουν τα πιάτα μου να ευχαριστιούνται ακόμα δεν το έχω το έχω συνειδητοποιήσει. Αλήθεια»

 

– Η μαγειρική συνδέεται με το συναίσθημα;

«Πριν το παιχνίδι πίστευα ότι δεν επηρεάζει η διάθεσή μου την μαγειρική ικανότητά μου αλλά μέσα από το παιχνίδι κατάλαβα ότι οι συνθήκες του παιχνιδιού με επηρέαζαν έτσι ώστε όταν δεν ήμουν καλά ψυχολογικά να μην βγαίνει το αποτέλεσμα που επιθυμούσα, αντιθέτως όταν ήμουν κεφάτη δεν με σταματούσε τίποτα. ‘Όλα πήγαιναν τέλεια. Επομένως όταν δεν είσαι καλά ψυχολογικά πλέον θεωρώ ότι δεν μπορείς να αποδώσεις στο 100%.»

 

– Πώς είναι να είσαι η σούπερ σταρ εδώ στο νησί αλλά και στο χωριό που μεγάλωσες; Πως διαχειρίζεσαι όλη αυτή την αναγνωρισιμότητα;

«Η αλήθεια είναι ότι έλειπα πολύ καιρό απ’ την Σκάλα Καλλονής και πριν το παιχνίδι. Λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων ερχόμουν πολύ σπάνια εδώ οπότε οι συντοπίτες μου πάντα με υποδεχόντουσαν με χαρά όταν με έβλεπαν. Τώρα η αγάπη τους είναι ακόμα πιο έκδηλη τόση που δεν μπορώ να περιγράψω! Είναι ένα υπέροχο συναίσθημα το να θέλουν να μιλήσουν μαζί σου να ακούσουν την ιστορία της επιτυχίας μου. Η αγάπη και ο θαυμασμός που δέχομαι μετά το παιχνίδι από όλους δεν είναι πάντα εύκολα διαχειρίσιμη αλλά προσπαθώ πάντα να μην απογοητεύσω κάποιον, εξάλλου η αγάπη του κόσμου είναι το μεγαλύτερο δώρο που μου ‘χει προσφέρει το παιχνίδι».

 

– Με ποιους συμπαίκτες σου έχεις κρατήσει επαφή από το παιχνίδι;

«Μιλάω σχεδόν με όλους όμως έχω πολύ καλή σχέση με τη Βίλλη. Επίσης μιλάω καθημερινά σχεδόν και με τον Στέφανο, τον Παναγιώτη, Παύλο, Μαρία (γέλια) όπως σου είπα μιλάω σχεδόν με όλους απλά με τη Βίλλη έχουμε μια πιο συχνή επαφή»

 

– Μαργαρίτα ζεις μια σύγχρονη εκδοχή ενός κλασικού παραμυθιού. Η ιστορία σου εμπνέει τα παιδιά να κυνηγήσουν τα όνειρά τους. Τί μήνυμα έχεις να τους στείλεις;

 «Δεν υπάρχει δύσκολο στη ζωή ,γι αυτό που θέλεις πολύ. Θέληση να  υπάρχει και τόλμη. Κάντο έτσι κι αλλιώς κι αν δε βγει τουλάχιστον προσπάθησες¨

 

– Πώς την μαγειρεύεις την σαρδέλα;

 «Δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα με τέτοιο φινετσάτο υλικό. Εμένα μου αρέσει να την τρώω ωμή ή αλλιώς παστή οπότε έτσι όπως μου αρέσει  να την τρώω εγώ έτσι την μαγειρεύω κιόλας».

 

– Ποιο υλικό θεωρείς βασικό για ένα πετυχημένο πιάτο;

« Το κρεμμύδι είναι ένα αγαπημένο μου υλικό.  Είναι ένα τόσο ταπεινό υλικό όμως όπου μπαίνει νοστιμεύει το φαγητό. Αν δεν βάλεις κρεμμύδι στην σάλτσα ή στον κιμά ας πούμε δεν θα είναι τόσο νόστιμο το φαγητό σου, το κρεμμύδι δίνει γλύκα και υπέροχο άρωμα».

 

–Έχει αποτελέσει η κουζίνα της Λέσβου πηγή έμπνευσης για σένα;

 «Επειδή έφυγα πολύ μικρή από το νησί δεν έχω μνήμες από την κουζίνα του νησιού και δεν πρόλαβα  να ανακαλύψω τα τοπικά προϊόντα μας όμως τελευταία ειδικά  από τότε που είμαι ξανά πίσω στο νησί μου έχει δοθεί η ευκαιρία να τα γνωρίσω και να δουλέψω με αυτά και σκοπεύω να τα προσθέσω στην κουζίνα μου όπου κι αν πάω».

 

–Τί τρώει ένας μάγειρας;

 «Ψωμί και κομμένη ντομάτα μιας και δεν προλαβαίνουμε να φάμε και τρώμε στο πόδι. Στο σπίτι μου αρέσουν τα λαδερά, τα φασολάκια αλλά και τα πιτόγυρα και πίτσες(γέλια) βεβαίως και το καλό φαγητό».

 

– Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;

 «Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου. Στην Ελλάδα βλέπουμε ότι τα πράγματα αλλάζουν κάθε μέρα επίσης έχουμε ακόμα τον Covid-19 που φρενάρει τα πράγματα και στον χώρο της εστίασης και αυτός ο χρόνος έδειξε πως τα σχέδια είναι για να ανατρέπονται… Σίγουρα θα συνεχίσω να δουλεύω σε εστιατόρια δίπλα σε μεγάλους σεφ στην Ελλάδα, θέλω επίσης να ταξιδέψω στο εξωτερικό και αν προκύψει κάτι στην τηλεόραση που θα μου ταιριάζει θα το έκανα κι αυτό».

 

-Στο νησί μπορούμε να αποκτήσουμε γαστρονομικό τουρισμό;

 «Δυστυχώς το νησί μας δεν το έχουμε αναδείξει όπως του αξίζει και όχι μόνο στο θέμα της γαστρονομίας. Έχουμε έναν υπέροχο τόπο με μοναδικές παραλίες και φανταστικά μέρη για να επισκεφτεί κάποιος αλλά θέλει πολύ δουλειά το νησί μας. Έχουμε μπει σ έναν καλό δρόμο τα τελευταία χρόνια κι ας αντιμετωπίσαμε πολλά προβλήματα όπως το μεταναστευτικό, τον κορονοϊό.  Φεύγει ο κόσμος απ το νησί γιατί δεν βλέπει μέλλον εδώ κι αυτό πρέπει να το αλλάξουμε».