Οι Πρόσκοποι της Λέσβου τιμούν, όπως κάνουν κάθε χρόνο εδώ και πολλά χρόνια, την ιστορική επέτειο μιας άγνωστης σημαντικής σελίδας της Ελληνικής ιστορίας με ιδιαίτερη την συμμετοχή των νέων σε αυτήν.
Πρόκειται για την εκδήλωση για τους Προσκόπους που έπεσαν στο Αϊδίνι της Μικρασίας το 1919 υπηρετώντας το συνάνθρωπο τους. Αλλά και για όλους τους Προσκόπους που έπεσαν στη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας και της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922 της οποίας την 100η επέτειο τιμάμε εφέτος.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη Κυριακή 19 Ιουνίου στις 11:00 το πρωί στο χώρο της Εστίας των Προσκόπων στο Μακρύ Γιαλό (Εστία 3ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Μυτιλήνης). Ας σημειωθεί ότι στον αύλειο χώρο της Εστίας των Προσκόπων στο Μακρύ Γιαλό υπάρχει από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, το μνημείο – σημείο αναφοράς στην προσφορά της Προσκοπικής Κίνησης δια των Ομάδων που δημιουργήθηκαν στους πληθυσμούς της Μικράς Ασίας την περίοδο 1919 – 1922 και ύστερα στην περίθαλψη των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Τι έγινε στο Αϊδίνι
Τον Ιούνιο του 1919 στο Αϊδίνι λειτουργούσαν τρεις Προσκοπικές Ομάδες. Ο ελληνικός στρατός μόλις είχε απελευθερώσει την πόλη και είχε εγκαταστήσει μικρή στρατιωτική φρουρά. Στις 15 Ιουνίου 1919 πολυάριθμες ομάδες Τούρκων ανταρτών επιτέθηκαν εναντίον της φρουράς. Οι Πρόσκοποι της πόλης, ενήλικες και ανήλικοι, τιμώντας τη υπόσχεση τους «να εκτελούν το καθήκον τους στο Θεό και στην Πατρίδα και να βοηθούν κάθε άνθρωπο σε κάθε περίσταση», παρέμειναν στο πλευρό του φοβισμένου πληθυσμού και προσέφεραν κάθε λογής υπηρεσίες.
Μετά την έξοδο της μικρής ελληνικής φρουράς, πραγματοποιήθηκαν απίστευτες αγριότητες. Όσοι Πρόσκοποι δεν σκοτώθηκαν κατά τις επιχειρήσεις, συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν έξω από την πόλη, όπου και στις 17 Ιουνίου εκτελέστηκαν.
Oι Πρόσκοποι της Λέσβου, πολλοί από τους οποίους παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα των προσκόπων της Μικρασιατικής γης, που στο διάστημα 1919 – 1922 συγκρότησαν 74 προσκοπικές ομάδες, τιμούν και φέτος 100 χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, τα παιδιά της Μικρασίας, τα παιδιά του Αϊδινίου… Όλους αυτούς που εκείνα τα χρόνια τίμησαν την προσκοπική τους υπόσχεση και βοήθησαν «κάθε άνθρωπο, σε κάθε περίσταση…»
