Θλίψη σκόρπισε στην Αγιάσο η απώλεια του στιχουργού, σατιρογράφου Αντώνη Μηνά . Φτωχότερος ο πολιτισμός καθώς ο Αντώνης Μηνάς είχε ενεργό συμμετοχή στο Αναγνωστήριο Αγιάσου στο οποίο διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου ενώ ήταν η “ψυχή” του Αγιασώτικου καρναβαλιού.
Ο Παναγιώτης Κουτσκουδής, έγραψε για τον Αντώνη Μηνά.
«Έφυγε» ο Αντώνης Μηνάς. Η μνήμη του «άκαυτη βάτος»…
Θλιμμένος ο ουρανός σήμερα, Κυριακή του Βαγιού. Τα ανοιξιάτικα σύννεφα αναλύθηκαν σε πρωινό ψιλόβροχο, λες κι ήθελαν να κλάψουν στο θλιβερό άγγελμα της αποδημίας ενός από τους κορυφαίους θεατράνθρωπους της Λέσβου.
Ο Αντώνης Μηνάς, γέννημα – θρέμμα των δίσεκτων χρόνων της Κατοχής και του Εμφυλίου, παιδί της βιοπάλης, αν και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει νωρίς την εγκύκλια μόρφωση, όπως τα περισσότερα φτωχά παιδιά της εποχής του, κατάφερε με σκληρή δουλειά και ασίγαστο πάθος να ανοίξει τα φτερά του και να πετάξει πολύ ψηλά, σε ύψη ανεμοδαρμένα, όπου ελάχιστοι υψώθηκαν.
Αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση για τα λεσβιακά πολιτιστικά δρώμενα. Υπήρξε στιχουργός, σατιρογράφος, καρνάβαλος, εκφωνητής, ηθογράφος, επιθεωρησιογράφος, ερασιτέχνης ηθοποιός. Ως αναγνώριση της πολύχρονης και σημαντικότατης προσφοράς του στα γράμματα και στον πολιτισμό, η Ελληνική Πολιτεία τού απένειμε τιμητική λογοτεχνική σύνταξη.
Το Αναγνωστήριο, στο οποίο διατέλεσε και διοικητικό στέλεχος, στάθηκε γι’ αυτόν ένα δεύτερο σχολειό, όπου γαλουχήθηκε στο λαϊκό πολιτισμό και αναδείχτηκε σε έναν από τους σπουδαιότερους σκυταλοδρόμους του. Μυαλό ξουράφι, πνεύμα σπινθηροβόλο, ήθος άσπιλο. Για δεκαετίες υπηρέτησε το πατροπαράδοτο αγιασώτικο καρναβάλι και το ερασιτεχνικό θέατρο, ιδιαίτερα τα είδη της ηθογραφίας και της λεσβιακής επιθεώρησης. Τα έργα του παίχτηκαν σ’ όλο το νησί, ταξίδεψαν στην Αθήνα και σε άλλες περιοχές της πατρίδας μας, έφτασαν μέχρι τη μακρινή Αυστραλία για να συγκινήσουν την ξενιτεμένη ομογένεια. Την περίοδο 2007-2016 είχα την τεράστια τιμή και τύχη να συνεργαστώ μαζί του στις καρναβαλικές επιθεωρήσεις του Αναγνωστηρίου μας, που άφησαν κι αυτές εποχή.
Καταθέτω τα παραπάνω ως ελάχιστο φόρο τιμής σ’ ένα μεγάλο Δάσκαλο, σ’ έναν τεράστιο Αναγνωστηριακό, σ’ έναν φωτισμένο πρωταπόστολο και ιεροφάντη του λαϊκού μας πολιτισμού.
Τάφοι των νεκρών είναι οι καρδιές των ζωντανών. Η μνήμη του άκαυτη βάτος που θα καίει ες αεί στο νου και στην καρδιά μας… Θα κρατάμε αναμμένο το καντηλέρι της θύμησής του βαδίζοντας στα χνάρια του και αγωνιζόμενοι στις επάλξεις του λαϊκού μας πολιτισμού.
Θερμά συλλυπητήρια στη σύζυγό του Στρατούλα και στα παιδιά του Γιώργο και Παναγιώτη.
Ο ύστατος αποχαιρετισμός αύριο, Μεγάλη Δευτέρα, στις 3:30 μ.μ. στην εκκλησία του Αγίου Θεράποντα στη Μυτιλήνη.
